tanışıyor muyduk?

uzun zaman sonra tekrar..
suçluluk duymadan nefes almak güzel bir şey :)
ve sinema, hele ki yanında sevdiğin biri varsa paylaşacak.. -eski, küçük entel bozuntusu tek gitmek, filmin altından girip üstünden çıkmak gerek derdi. olsun, varsın.-
zaman bir yere yetişmek için akmıyor bugün. yarının, ipi göğüslemek ya da geniş zamanlara ucundan yetişebilmek gibi anlamları yok artık. "sezen" diye fısıldıyor kulağıma, "ben hala burdayım"
kocaman bir deneyim daha. tarifi zor. onca zaman gözünde büyüttükten sonra gerçekle hayal arasında köprü kurmak zor. ama bağımlılık yaptı galiba :) yine koştur koştur beynimi sulandırmak istiyorum gece 10 dan sonra, o çılgın adrenalini hissetmek her sabah yataktan kalktığında, karın ağrısıyla kalp çarpıntısı karışımı bir heyecan ve derin nefeslerde aranan duygu kontrolleri. onlarca kişiyle ortak paydada buluşmak güzel bir de. garip bir takım çalışması hali, birbirini dürtükleme/destekleme, yalnızken biri iliğine kadar hissetme.
güzel bir deneyimdi, kabuslarla süslü olacak sandıysam da, bitişi hayata tekrar renk kattıysa da, özlenecek bir deneyim, evet. kulağa ne kadar garip gelse de, öyle.
girilen sınavın süresinden daha az bir uykuyla günü tamamlamak da ilginçti. insan vucüdunun sınırlarına yolculuk :)