kısacık

sanki kafam çok doluymuş gibi. sanki sayfalarca, soluk almadan, gözümü kırpmadan yazmam gerekliymiş gibi. sanki içimde depolarca fikir, tonlarca yaratı yohumu varmış gibi. gerçekten boşa mı harcıyorum onları, yoksa ertelemekle doğru olanı mı yapıyorum emin değilim. hiç de olamayacağım sanırım. bu kadar geniş ilgi alanı ve yaratma hevesiyle her an "hangi biri?" soruları soracağım büyük ihtimal.
son günlerden istediğim verimi alamadım. hasta halimin katkısı yadsınamaz tabii. devamlı yatmak, müzik dinlemek, tv seyretmek türü minimum efor gerektiren işlere dalıyor iki dakika yalnız bıraksam. sonra ayırmak da oldukça güç oluyor. lem madem işe yaramıyorsun, uyu da güç topla değil mi? yok, o da yok.
neyse, haline yoluna girer yine her şey. bir gün..
-mucizevi bir şekilde explorer seçiciliğiyle kafamı koparmıyor artık. uzun zamandır uzak kaldığım tonla siteye girdim. okudum durdum. dünya varmış.. -