gr!

yine duruyorum işte. korkuyorum. olumsuz anlamda bir paralelize hal bu. tek yapmam gereken başlayıp bitirmek o yazıyı. 4 saattir kafamdaki tek şey bu. başla ve bitir o yazıyı. çarşamba günü, bugün. ister 2'de, ister 5'de. ama bitir o yazıyı. kendine verdiğin sözleri tutmayı öğren artık. felç edici korkulara kapılmadan mantığının sesini dinle. gözünde büyütme bu sefer. bir seferliğine de olsa yap artık şunu. kökleşmiş, yerleşmiş, içine işlemiş önyargılarından kurtul. seni bağlamalarına izin verme. kollarından, bacaklarından yakalayıp yerlerde sürüklemesinler bu sefer. karanlık adamlar görme etrafına bakınca. düşman belleme. yaz sadece. numara yaparak değil, kasılarak değil. kendin olarak yaz. yaz artık şu yazıyı, yaz artık o yazıyı. yaz artık, yaz ona artık.
kıvranıyorum 4 saattir. şaka gibi! tam 4 saattir. kendimi ve kendime dair her şeyi zehirliyorum. sanki ertelemek çözümmüş gibi. sanki şimdi değil, sonra yazmak daha az acı çektiriyormuş gibi. sanki bir getiri sağlıyormuş gibi.
bir de dışarıdan müdahaleler yok mu!? çıldırmak işten değil! kaskatı kesiliyorum sinirimden. bir yazı, sadece bir yazı. nasıl böyle alt üst edebilir insanı? birine yazılacak, bir konuda yazılacak alelade bir yazı. tamam belli kurallara uyulmalı, birkaç kalıp dikkate alınmalı ve onun tarafından yapılacak değerlendirmeye ümit bağlanmalı. ama başka ne var, ne var bu kadar abartacak, kendini acıtacak?
gr!
bir de dışarıdan müdahaleler yok mu!!! delirtirler adamı!
derin nefeslerde duracaktık hani? hani el ele tutuşacaktık? hani değişim hayat tarzıydı? hani?