"merhaba ben sezen"

sabah böyle uyandım evet. rüyamda girdiğim beden yukarıda geçen birinci tekil şahısla pek bağdaşmıyordu çünkü. bambaşka bir hayat yaşadım, bambaşka insanlarlaydım. "benim, sezenin" dediğim her şeyden bağımsız, özgür ve halinden oldukça memnun bir "ben"le tanıştım. adını sordum ona, kendimi tanıştırdım ve sonra ona bütün gün "benim" hayatımı gezdirdim. bir köşede oturdu ve izledi. o da, ben de birken iki olmanın sevinciyle doluyduk yani. farklı bedenlere değdik, farklı gözlere dokunduk, ama ortak paydada buluştuk. çok şükrettik beraber. zamanı hayal edebileceğimizden daha iyi kullandık çünkü. ve enerjimiz, şevkimiz hiç tükenmedi. durmadık hiç, devamlı yoldaydık, devamlı ilerliyorduk. doluydu yani bugün, hiç olmadığı kadar. çünkü iki yürek atıyordu bu sefer benliğimde. her ne kadar "onun" gerçek olamayacak kadar güzel olduğunu bilsem de, yakın olmak, yanımda duymak güzeldi. onun yaşadıklarından kendime pay çıkarmak, onun paylaşımlarınıı kendime maletmek ve eş zamanlı bir paralellikle onun da aynı şeyleri hissettiğini bilmek.. güzeldi :) -lem şizofren mi olacaksın başıma!-