aaaa*

garipötesi bir gün daha işte, hatta şu şurada sağsalim oturuyor olmam bile şaşırtıcı neredeyse. fizikselinden ruhsalından binbir iş açtım başıma, ama yine burada sırıtık sırıtık oturuyorum işte. -bir çift gözün bunda büyük etkisi olduğunu itiraf ediyorum evet. kendime mal etmeyeyim şimdi :P-o deli heyecan, o kırılgan hayaller, o tatlı merak.. burnumda tütüyorlarmış meğer. teker tokmak yuvarlanıyorum sanki bir şeylerin içine. içimde kocaman "ah"lar, "oh"lar, "keşke"ler. sonu hayrolsa bari :)mantık kuralları işlemiyor durduğum noktada. sanki yaşamın diğer tüm üyelerinden bağımsız, alakasız ve olağan bir hal bu. tanıaynlar şaşırıyorlar "seni böyle göreceğim aklıma gelmezdi" diye. asıl ben kendimi yadırgamalıydım zaten düşününce. ama umrumda değil, sonu da başı da. iyiyim böyle. böyle olmadan önce de iyiydim. demek ki dert etmeye gerek yok olan biteni. yaşamak gerek olduğu gibi..bazen de düşünüyorum, acaba harekete mi geçmeli? çok mu kayıtsız kalıyorum her şeye, fazla mı kaderci oldum. tartıp biçiyorum kendimi ikide bir. belki gözümden bir şeyler kaçıyordur diye. bilemiyorum..
kendimde kocaman boşluklar ortaya çıktı bunların dışında. acilen dolması gereken karar delikler. onlardan önce davranmalıyım. onlar beni yutmadan ben onları yutmalıyım. yoksa çok geç olabilir. hayallerim kabusa dönmeden önce eyleme geçmeliyim artık. savsaklığım, dalgacılığım son bulmalı. yeni yöntemler, yeni planlar yapılmalı. idealize edilmeli yine kendi halindeki hayat. çalışmalı biraz, üzerinde oynamalı. eskizleri bitirip asıl resme başlamalı. yanılma payları, olasılıklar, şanslar ve olmazsa olmazlar hesaplanmalı.
şimdi!
başla!..
-yine güzel şeyler duydum bugün, özlediğim seslerden. anlattım, dinledim, okudum.. öpmeli hepsini, kocamann!

*ellerini iki yana açıp uçak takliti yapan çocuk misali döne döne koşturan bir halde çığırıldığı varsayılmalı