geri dönüşüm?

öncelikleri ne de çabuk değişiyor insanın. farkına bile varmıyor kimmiş, neymiş, niyeymiş. bir sabah uyandığında kendini öyle buluyorsun.
karmaşık ruh halim yerini dinginliğe bıraktı bir haftadır. yine ruh-beden ilişkisi fenomenine dalıp bedensel rahatsızlığımın -üst solunum yolları enfeksiyonu, kendimi bildim bileli senede 2-3 kez uğramazsa ortasından çatlayan davetsiz misafirim- nedeninin içimde bir şeylerin yeniden biçimlenmesi olduğunu saptayabilirim hatta. geçen hafta nasıl aksi, isyankar ve nemruttuysam, şimdi de öylesine uyumlu, huzurlu, sevecenim sanki. barışığım dünyayla, kendimle falan.
aslında sadece hastalığın gelip geçmesi deyip kapamamalıyım konuyu. bilinçli değişimler yarattım içimde biliyorum da bilmemezlikten geliyorum sanki. "büyütülecek bir şey yok" der gibi bir halim var. oysa söylemeliyim, kendime gereksiz yere yük edindiğim, zihnimi meşgul etmesine izin verdiğim ve boşu boşuna uzatarak kendimi yıprattığım kötü alışkanlıklarımdan kurtuldum az biraz. birkaç yeniden tanımlama, birkaç plan-program, birkaç motive edici öğe keşfi sonunda sıfır kilometre bir sezen var aynaya baktığımda karşımda. tamam, tamam abarttım. daha çok yolum var kendimi kafamdaki ideale yaklaştırmak için. tabii ki kusursuz falan değil yeni halim. ama somut verimlilik sağladım kendimi iknaya yetecek. adapte olma sürecimin sonlarına yaklaşıyorum. engelli koşu misali karşıma çıkan engelleri birbir en az enerji + en yüksek verimle nasıl aşacağımı hesaplıyorum.
evet iyi gidiyor, hatta kendimden hiç beklemediğim başarılar yakalıyorum ve hedeflerimin ne kadar küçük olduğunu görüyorum. daha yenilerini, büyüklerini koymalı, ama adım adım ilerlemeyi de ihmal etmemeli. "kendime not" bölümüne ekleyeyim bunu :)

hala çok iş var yapılacak, planı bozmayalım :)