bıdırık

fiziksel aktivite minimumdaydı. planlar iptal edildi, her şey askıya alındı. yapılması gerekenler, yerini boşluğa bıraktı. yoktan var ettiğim molada, kendime/durduğum ve olduğum kişiye dışarıdan baktım. farkında olarak ya da olmayarak seçtiğim, oldurduğum ya da olmasına -tepkisiz kalarak- göz yumduğum hayatıma baktım.
ve gördüm ki bu sene de her şey sil baştan. yine koca bir uçurumun kenarındayım. ensemdeki soluklar kulağıma bambaşka şeyler fısıldıyor bu sefer. hem kaçmıyorum bu sefer bir şeylerden. sadece az yürünen patikayı seçiyorum "bilerek". gerçi neyi seçtiğimi seçerken -bilinen anlamıyla- "bilmiyorum" ama olsun. ancak sonradan hangi tarafa atlamayı seçtiğimi hatırlarsam eğer, takdir edebiliyorum doğruluğunu getirdiklerinin benle olan uyumuna bakarak.
dış dünya çağırıyor yine ve dağılıyor kafam. kusura bakma görünmez adam, burada yarım yamalak bir sonda beklemeliyim bir sonraki otobüs gelene kadar.