Yine Geçmiş Zaman Alıntısı

ilk düzyazıyla başlayalım. hani herkesin sık kullanmayı sevdiği belli kelimeleri vardır. "varoluş" sempatimi fark etmeyen yoktur her halde. işte bu benim, benden kelimelerden sıkılıp kendimi bunlarla ifade ettikçe sınırlandığımı hissettiğim zamanlardan birinde ufacık karaladıklarım:

"Polar kayıtsızlıklıkların yönettiği bir şuursuzluk bu. Duyumlarla varlık gösteren. O km tüm söyleyişler. Yeniden doğuş misali, ferahlama biraz, güvendelik biraz."

dişinin kovuğuna gitmedi değil mi? deneysel çalışmalar tadında bırakılmalı ama :)

sırada şiirimsiler var yine. o -eski- bildik garip hallerindenler biraz. ama önceki geriye dönüş sahnelerinden daha yeniler:

mektuplar yazacağım açık açık
ve sileceğim ebediyete dek
okunmadan kalacak
ben bile bilmeyeceğim
benden neleri saklayacak

anlatacağım tüm hikayeyi
herkesten önce tek onlara
duyup da üstüme yürümesinler
beni artık incitmesinler diye
fısıldayacağım parmaklarımla

mektuplar yazacağım kendime
nedenini kimse bilmeyecek
şifresini kimse çözemeyecek
sesini kimse öpmeyecek
bende benli benim kalacak

ancak böyle taşacak
ancak böyle taşınacak
ancak böyle koşulacak
ancak böyle duyulacak
bende benli benim ancak
---------------------------------------
gülmekte parkettim arabamı
ağlamaya yürüyorum
tozlanmış kaldırımlarda
küçülmüş ağaçlarla
kimsesiz kalmışlar galiba
---------------------------------------
içimde birikti patlama noktasına
bekledim sustu başlamadı oturdu
giderek bıraktılar sonsuzluğa
arkamdan bağıran olmadı yoktu
---------------------------------------
yaz diye fısıldadı o küçük şeytan
adını ağzına almadan olmaz
aynada kendini görmemek gibi
bakıp da fark etmemek olmaz
-----------------------------------------
düşüklerde düşleyen düşüncelerle
düşüncelerde düşüp düşlüyorum
ama düşlerde düşününce düşüyorum
-----------------------------------------

Sizce 1 (24 May 2004 06:05 PM)

küçük bi çocuk gördüm hepsinde... saskın ama kararli, zeki ama bilgisiz, cesaretli ama çaresiz... alip kollarima simsiki sarip sonra da bildigim her seyi anlatmak istedim... okurken içimden kizdim bazen neden böyle düsünüyor diye; bazen sonuna kadar hak verdim hiç degismeyecek diye...
ve ara ara da kendime döndüm 4-5 sene öncesine, ayni kaygilari, ayni öfkeyi, ayni yargilari, ayni sorulari kafamda barindirdigim zamana...
simdinin anahtari o günlermis sanirim... yine paralel yollar diyorum sadece ;) ama boyumuz küçük oldugundan sokaklarin siniri olan çalilardan görememisiz birbirimizi... halbuki sadece 20 metre ötemdeydin kaç sene... olsun bisi kaybetmedik sonuçta, hatta bence böyle daha yararli ve yaraticiyiz birbirimize :)

o küçük kizi tanidigim için mutluyum... "degisim" simdi daha somut, gözlerimin önünde, elimle dokunacak kadar yakin ayrica. ve yine saygiyla egiliyorum önünde ;)

ayrica ona burdan merhaba diyorum, zamani hiçe sayarak...

pleiades

Sizce 2 (24 May 2004 07:35 PM)

ilk paragrafinin altinda imzam duruyor gördün mü :)
dogru yerde, dogru zamanda, dogru insanla, dogru seyleri paylastigimizi hissediyoruz demek. ne mutlu! "canim benim" dedi sana o küçük kiz demin ve seni kocaman öptügünü söyledi. katilmamam mümkün degil :)
paralel bicira sevgilerle, iyi ki yan sokaktan el salliyor bana :)

szn